Η βία δεν είναι «μέρος της δουλειάς». Είναι έγκλημα.

Για ακόμη μια φορά η Αυστραλία πρωτοτυπεί και δείχνει τον δρόμο στην αντιμετώπιση της βίας κατά των επαγγελματιών υγείας.

Η κυβέρνηση της πολιτείας του Queensland της Αυστραλίας έχει ξεκινήσει διαφημιστική καμπάνια  για να ενημερώσει τους πολίτες ότι  πλέον η βία κατά των επαγγελματιών υγείας θεωρείτε ποινικό αδίκημα και μάλιστα τιμωρείτε με ποινή φυλάκισης 14 ετών.

Χαρακτηριστική είναι η αφίσα που έχει κυκλοφορήσει δείχνοντας έναν τραυματισμένο πολίτη που αν και έχει δεχτεί τις πρώτες βοήθειες από τους διασώστες του Ασθενοφόρου στην συνέχεια εκφράζει την ευγνωμοσύνη του  γρονθοκοπώντας  τον έναν διασώστη στο πρόσωπο.

  

Το σλόγκαν της αφίσας:

Η βία  δεν είναι «μέρος της δουλειάς. »

Είναι έγκλημα.

Στο ίδιο μήκος κύματος κινείται και η κυβέρνηση της Βικτώριας της Αυστραλίας.  

Ο υπουργός Υγείας Jill Hennessy και ο υπουργός Οικονομικών Ρόμπιν Σκοτ ξεκίνησαν σήμερα μια εκστρατεία ευαισθητοποίησης στην κοινότητα με στόχο τη μείωση της επαγγελματικής βίας και της επιθετικότητας κατά των εργαζομένων στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης.

Η βικτωριανή κυβέρνηση θα επενδύσει επιπλέον 20 εκατομμύρια δολάρια στο Ταμείο Πρόληψης της Βίας από την Υπηρεσία Υγείας, λαμβάνοντας τη συνολική επένδυση στα 40 εκατομμύρια δολάρια.

Δείτε το σχετικό σποτάκι που παίζει αυτή την στιγμή στην κρατική τηλεόραση της Βικτώριας.

Δυστυχώς στην Ελλάδα δεν υπάρχει επίσημη καταγραφή των περιστατικών βίας που συντελούνται  καθημερινά κατά των Νοσηλευτών, Ιατρών και   Διασωστών του ΕΚΑΒ.

Αποτέλεσμα αυτού να μην υπάρχει μια σοβαρή στατιστική που να δείχνει το μέγεθος και την συχνότητα του προβλήματος.

Πολλοί εργαζόμενοι – θύματα βίας, δεν αναφέρουν τις επιθέσεις που έχουν δεχθεί, επειδή πιστεύουν ότι η βία και η κακοποίηση αποτελούν μέρος της εργασίας τους. Η έλλειψη ενός καθολικού προσδιορισμού της βίας στους χώρους εργασίας, οι ψευδείς δηλώσεις και η απουσία εξουσιοδοτημένων οργανισμών και οργάνων για την πρόληψη της βίας καθιστά αδύνατη την αντιμετώπιση ενός πολύπλοκου φαινομένου με πολλές κοινωνικές προεκτάσεις. Στους ανασταλτικούς παράγοντες για την αναφορά των συμβάντων βίας από τους επαγγελματίες υγείας συμπεριλαμβάνονται :

• Η έλλειψη θεσμών και πολιτικών για τη διαχείριση των περιστατικών
• Ο φόβος του στιγματισμού
• Ο φόβος του να θεωρηθεί η ανάμιξη σε βίαιο περιστατικό ως παράγοντας ελλιπούς πρακτικής
• Η έλλειψη υποστήριξης από τη διοίκηση
• Οι πεποιθήσεις των υπαλλήλων ότι η πραγματοποίηση διοικητικών διαδικασιών δεν θα τους ωφελήσει αλλά θα τους ζημιώσει
• Η ψυχολογική φθορά
• Ο ενδεχόμενος φόβος για μελλοντική επίθεση
• Το κίνητρο του θύτη
• Ο μεγάλος φόρτος εργασίας
• Η έλλειψη ύπαρξης μάρτυρα

Νομοθεσία για αντιμετώπιση της βίας στην εργασία

Η Ευρωπαϊκή επιτροπή έχει θεσπίσει μέτρα για την ασφάλεια και την υγεία των εργαζομένων. Η οδηγία 89/391 του Συμβουλίου περιέχει τις βασικές διατάξεις για την υγεία και την ασφάλεια στην εργασία και καθιστά τους εργοδότες υπεύθυνους να διασφαλίζουν ότι οι εργαζόμενοι δεν υφίσταται βλάβες, συμπεριλαμβανομένης της βίας στην εργασία. Επίσης, συστήνει στα κράτη μέλη να εξασφαλίσουν πολιτικές πρόληψης οι οποίες να τεθούν σε ισχύ για να υποστηρίξουν τα θύματα της βίας και να αποτρέψουν την επανάληψη οποιουδήποτε παρόμοιου γεγονότος. (European Agency for Safety and Health at work, 2002 ).

Σύμφωνα με τον Κώδικα Νόμων για την Ασφάλεια και την Υγεία των Εργαζομένων στην Ελλάδα :

Οι εργοδότες έχουν ευθύνη για την προαγωγή της υγείας και της ασφάλειας των εργαζομένων κατά την εργασία. Προς το σκοπό αυτό, πρέπει να ακολουθούνται κάποια μέτρα για την πρόληψη των επαγγελματικών κινδύνων και την προστασία της υγείας και της ασφάλειας, την εξάλειψη των συντελεστών κινδύνου των εργατικών ατυχημάτων και των επαγγελματικών ασθενειών, επίσης απαραίτητη κρίνεται η ενημέρωση, η διαβούλευση και η κατάρτιση των εργαζομένων και των εκπροσώπων τους. Οι διατάξεις του κώδικα αυτού ισχύουν , εφόσον δεν ορίζεται αλλιώς, σε όλες τις επιχειρήσεις, εκμεταλλεύσεις και εργασίες του ιδιωτικού και του δημόσιου τομέα.